bzikować

bzikować I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, bzikowaćkuję, bzikowaćkuje {{/stl_8}}– zbzikować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia, bzikowaćkuję, bzikowaćkuje, bzikowaćany {{/stl_8}}{{stl_7}}'popadać w dziwactwo, w lekki obłęd, ulegać manii': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ona chyba zaczyna bzikować, wszyscy podobno chcą ją otruć. Człowieku, ty chyba zbzikowałeś na jej punkcie. Kompletnie zbzikowany facet. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}bzikować II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, pot. {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zachowywać się w sposób dziwaczny, błazeński': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przestań bzikować, bądź chociaż raz poważny! {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'zachowywać się w sposób nieobliczalny, gwałtowny, popędliwy; szaleć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Bzikować po pijanemu. {{/stl_10}}